1 fíc-beám
m. [beám a tree, I.] A fig-tree; fīcus :-- Fícbeám fīcus, Ælfc. Gl. 46; Som. 64, 122; Wrt. Voc. 32, 56. Behealdaþ ðone fícbeám vĭdēte fīculneam, Lk. Bos. 21, 29. Forwurdan heora wíngeardas and fícbeámas percussit vīneas eōrum et fīculneas eōrum, Ps. Th. 104, 29. fic-beam