1 naca
m. A boat, bark, ship, vessel :-- Ne hié scip fereþ, naca, Exon. Th. 439, 17 ; Rä. 59, 5. Sǽgeáp naca, Beo. Th. 3797; B. 1896. Heáhstefn naca, Andr. Kmbl. 532 ; An. 266. Of nacan stefne, 582 ; An. 291 : Exon. Th. 306, 14; Seef. 7. On bearm nacan, Beo. Th. 433 ; B. 214. Néðan on nacan tealtum, Runic pm. 343, 22 ; Rún. 21. Flotan níwtyrwydne, nacan, Beo. Th. 596; B. 295 : Exon. Th. 474, 31 ; Bo. 39. [O. Sax. nako : O. H. Ger. nacho : Icel. nökkvi.]