gen. -teáge ; f. A chain, fetter :-- Racenteáh catena, Wrt. Voc. i. 86, 30. Glæsen fæt on seolfenre racenteáge áhangen, Blickl. Homl. 209, 5. Unforedlícre racentágæ inextricabili collario, Hpt. Gl. 455, 10. Mid rúmre racenteáge, Salm. Kmbl. 587; Sal. 293. Fæste mid ísenum racenteágum gewriðen, Homl. Th. i. 456, 9. Hé wæs mid racenteágum (raccentégum, Lind.) gebunden vinciebatur catenis, Lk. Skt. 8, 29. Hine nán man mid racenteágum (raceteágum, MS. A.: racantégum, Rush.) ne mihte gebindan. For ðam hé oft mid racenteágum (racontégum, Rush.) gebunden tóslát ða raceteága (racontége, Rush.), Mk. Skt. 5. 3-4. Gebundenne on heardum raceteágum vinctum catenis, Jud. 16, 21. [Laym. raketeȝe: O. E. Homl. raketehe.] and preceding words. racent-teah