1 sib-gedryht
f. I. a band of kinsmen:-- Bád eall seó sib-gedriht (the Israelites) somod ætgædere. Cd. Th. 191, 13; Exod. 214. II. a peaceful band:-- Swinsaþ sibgedryht (the host of spirits who live in the peace and tranquillity of heaven), Exon. Th. 239. 8 ; Ph. 618. In ðam écean gefeán mid ða sibgedryht somud eard niman, 184, 18 ; Gú. 1346. sib-gedryht