1 stípere
m. A support, prop, pillar :--Stípere destina vel postis vel fulcimen, Wrt. Voc. i. 26, 38. [Þe stipre þat is vnder þe vyne set May not bringe forþ þe grape, H. R. 135, 135. Cf. Heo wuneð under þe chirche, ase uorte understipren hire, ȝif heo wolde uallen, A. R. 142, 16. Cf. O. Frs. stípe a post.]