1 un-deádlíc
adj. Immortal, undying, imperishable, endless :-- God hálig and undeádlíc (immortalis), Rtl. 169, 17. Hé wunaþ undeádlíc, se ðe wæs deádlíc, Homl. Th. i. 150, 22. Se mann wǽre ǽfre undeádlíc, gif hé his Drihtne gehýrsumode, Hexam. 15; Norm. 22, 27. Undeádlíc, wyrm the worm that never dies, Homl. Skt. i. 4, 385. Tó onfónne ðǽs undeádlícan gegyrlan on neorxna wange, Homl. Ass. 142, 105. Hí wǽron gehátene ealle immortalis, þæt sindon undeádlíce, Jud. Thw. p. 162, 31. Þurh undeádlíce worulda per immortalia secula, Anglia xi. 119, 77.