Ús

Nach dem Altenglischen Wörterbuch:

ús

dat.: ús, úsic; acc.: úser, usser; gen.; pron. pl. first person. To us, us, of us :-- Wel ús wæs on Egipta lande bene nobis erat in Aegypto, Num. 11, 18. Wé habbaþ ús tó fæder Abraham, Lk. Skt. 3, 8. Ús ys betere expedit nobis, Jn. Skt. 11, 50. Ús nis ná álýfed, 18, 31. Ús neód is, L. Eth. vi. 42; Th. i. 326, 7. Hǽle ús (úsic, Lind. Rush.) salva nos, Mt. Kmbl. 8, 25. Ne gelfǽd ðú ús (úsih, Lind.) on costnunge, ac álýs ús (úsich, Lind.) of yfele, 6, 13. Gif ðú ús (úsig, Lind.: úsic, Rush.) út ádrífst, ásende ús (úsig, Lind.: úsic, Rush.) on ðás swína heorde, 8, 31. Hé ús álésde of deófles þeówdóme, Blickl. Homl. 73, 7: Cd. Th. 25, 8; Gen. 390: Andr. Kmbl. 530; An. 265. Úsic, Bd. 5, 1; S. 614, 10: Ps. Th. 64, 3: Cd. Th. 162, 4; Gen. 2676: Exon. Th. 3, 2; Cri. 30: Beo. Th. 5270; B. 2638. Þeáh ðe úser feá lifgen, 188, 8; Az. 42. Hé cwom úser neósan, Beo. Th. 4155; B. 2074. Geóca úser, Cd. Th. 234,14; Dan. 292. Helpe usser, Ps. Th. 67, 20. ¶ gen. used as a possessive (our :-- Úser yldran, Cd. Th. 234, 26; Dan. 298. [Goth. une, unsis; dat. acc.; unsara; gen.: O. Sax. O. Frs. ús dat. acc.; úser; gen.: O. H. Ger. uns; dat. unsih; acc.; unsar; gen.: Icel. oss; dat. acc.] v. wé, umc, úe, and next word. us

Verwandte Wörter: úe),