m. A rope, cord, cable :-- Ráp funiculus vel funis, Wrt. Voc. i. 15, 19 : 75, 4. Ráp vel strenc funiculus, modicus funis, ii. 151, 66. Ráp rudens, i. 285, 18. Heó lét hig út mid ánum langum rápe (per funem), Jos. 2, 15. Rápas funes vel restes, Wrt. Voc. i. 56, 58 : lora, ii. 51, 40 : restes, 93, 4 : funes, Ps. Th. 118, 61. Hig hine gebundon mid twám bæstenum rápum (novis funibus) . . . Ða rápas tóburston, Jud. 15, 13-14 : 16, 9. Hwæt beóþ ða feówere fǽges rápas? Gewurdene wyrda, ða beóþ ða feówere fǽges rápas, Salm. Kmbl. 661-668; Sal. 331-333. Rápa nodorum, Wrt. Voc. ii. 61, 68. Rápum rudentibus, funibus, Hpt. Gl. 529, 27. Ðú gedydest ðæt wé mǽtan úre land mid rápum, Ps. Th. 15, 6. Swá swá hé mid gildenum rápum áhafen wǽre, Bd. 4, 9; S. 576, 36. Ánra gehwilc manna is gewriðen mid rápum his synna, Homl. Th. i. 208, 4. Hé worhte áne swipe of rápum (of strengum of small cords, Jn. Skt. 2, 15), 406, 7. [Goth. raip; n. : Icel. reip; n. : O. H. Ger. reif; m.]