f.: also tabula; m. I. a table :-- Hæfdon hí mid him gehálgode fato and gehálgode tabulan on wigbedes wrixle habentes secum vascula sacra et tabulam altaris vice dedicatam, Bd. 5, 10; S. 624, 34. II. a tablet, table on which to inscribe :-- Ðæra eára getæl hæfþ seó tabule ðe wé mearkian willaþ, Anglia viii. 327, 41. On ánum leádenum tabulan (but áne leádene tabulan (acc.), 766), Homl. Skt. i. 23, 342. Ðás ðreó word stódon on ánre tabulan. On ðære óðre tabelan wæs ðæt forme bebod: 'Ne hǽm ðú unrihtlíce,' Homl. Th. ii. 198, 5. Tabelan, 196, 34. Pilatus áwrát ðæs wítes intingan on ánre tabelan, 254, 24. Týn beboda áwrát se Ælmihtiga on ðám twám tabelum ... Ða twá tabelan getácnodon ða twá bebodu, 204, 17-20. Twá stǽnene tabulan, Ex. 32, 15: 34. 1. III. a board which is struck to give a signal :-- Tabule æfter capitule byþ gecnucod tabula post capitulum pulsatur, Anglia xiii. 402, 536. Gecnucedre tabulan pulsata tabula, 390. 359: 393, 397. [O. H. Ger. tavala, tabella tabula, pugillaris. From Latin.] tabule