Tó-teón

Selon le Dictionnaire Anglo-Saxon :

tó-teón

p. -téáh, pl. -tugon;. pp. -togen. I. to pull to pieces, tear to pieces (lit. and fig. ) :-- Se wyrm ða tungan tótýhþ. Soul Kmbl. 234; Seel. 121. His æfterfolgeras feówertiéne geár ðisne middangeard tótugon and tótǽron (dilaniaverunt), Ors. 3, 11; Swt. 142, 23. Ðám ðe ús mid tóðum tóteón woldan, Ps. Th. 123, 5. Biþ seó tunge tótogen (beóþ hira tungan tótogenne. Soul Kmbl. 222) on týn healfe, Exon. Th. 373, 25: Seel. 115. II. to pull away. :-- Tótoghene detracta, Hpt. Gl. 515, 14. [Me þe sculde nimen and al tóteón mid horse, O. E. Homl. i. 9, 21. O. H. Ger. zi-ziohan distranere, detrahere.] to-teon