Wiltún-scír

Selon le Dictionnaire Anglo-Saxon :

(Wiltúnes-), e;

Wiltún-scír

f. Wiltshire; -- Æþeréd Wiltúnscíre biscop wearþ gecoren tó ærcebiscope tó Cantuareberi, Chr. 870; Erl. 74, 4. Æðelm Wiltúnscíre ealdormon, 898; Erl. 96, 18. Féng Ælfríc Wiltúnscíre bisceop tó ðam arcebiscopríce, 994; Erl. 134, 2. Ánes scipes Ælfríc arcebisceop geúðe ðam folce tó Cent and óðres tó Wiltúnesscíre, Cod. Dip. Kmbl. iii. 352, 18. Ða gegaderode man swíðe mycele fyrde of Wiltúnscíre, Chr. 1003; Erl. 139, 5: 1011; Erl. 144, 29: 1015; Erl. 152, 12. On ðam ylcan geáre forðférde Ælfstán bisceop on Wiltúnscíre, 981 ; Erl. 128, 18. Sum ungerád mann wæs mid Ælfstáne bisceope on Wiltúnscíre on híréde, Homl. Skt. i. 12, 42. Brihtwold biscop féng tó ðam ríce on Wiltúnscíre, Chr. 1006; Erl. 140, 2. Hér gefór Brihtwold biscop on Wiltúnescíre, and man sette Hereman on his setle, 1046; Erl. 171, 23. Hereman biscop forðférde; se wæs biscop on Beorrucscíre and on Wiltúnscíre and on Dorsǽtan, 1078; Erl. 215, 32. wiltun-scir