Á-wegan

Secondo il Dizionario dell'Inglese Antico:

á-wegan

Add: I. to carry off :-- Hé hét delfan his byrgene and þæt greót út áwegan, Hml. Th. i. 74, 25. Helias wæs mid cræte up áwegen, 308, 16. Upp áwegen evulsa, Gr. D. 213, 27. Áwegen evectus, sublevatus, An. Ox. 1440. I a. to put away, renounce (?) :-- Bútan heora hwilc wolde áwegan (-wǽgan? II) his geleáfan, Hml. S. 35, 228. II. to weigh. (1) to put in a balance (lit. or fig.) :-- Hé áwecþ ealle dúna mid ánre handa, Hml. Th. i. 8, 30. Hé áwæh ðín ríce on wǽgan, ii. 436, 12. Gelícere wáge áwæh aequa bilance trutinabat, An. Ox. 4603. Áwæg, Wrt. Voc. ii. 86, 4, Áweh wiþ ǽnne pening, Lch. ii. 88, 5. Oððe gemetan oððe getellan oððe áwegan, Ll. Th. i. 194, 8. Sié áwegen expendatur, Wrt. Voc. ii. 30, 32. Áwegen perpensa, librata, Germ. 394, 307. (2) to estimate, consider :-- Mǽgenu hé áwyhð vires pensat, Scint. 10, 15. Áweget appendit (corda), Kent. Gl. 768. Hig ǽrest ápinsiað wærlicum móde þá naman and þá bínaman ... Syððan hig þá word áginnað tó áweganne mid þam bíwordum, Angl. viii. 313, 4-7. (3) to be equal in weight to :-- Se dinor áwehð decem nummos, Ælfc. G. Z, 285, 2. a-wegan

Parole correlate: áwǽgan,