Æf-ēst

Secondo il Dizionario dell'Inglese Antico:

æf-ēst

l. æf-est(-æst, -ist), æfst, æfstu; m. f. Add; I. in a bad sense :-- Se dierna æfst. Past. 79, 13. Be dām is āwriten dætte dis fiǣsclice līf sié ǣfesd (invidia), 235, 13. For dæs æfstes scylde per livoris vitium, 237, i. Æfestes, Wrt. Voc. ii. 50, 12. Mid dǣre biteran æfeste, Bl. H. 25, 7. Mid dām þyccylum dǣre æfæste invidiae, Gr. D. 117, 28: 118, 2. Æfstu, Ps. Th. 69, 4. Hié hié nyllad healdan wid dǣm æfste (livore) . . . for dæs lytegan fióndes æfeste (invidia) deád becōme ofer eordan, Past. 233, 17-19. Āweorpan done æfst, 25. Hié him æfest tō genāman they became envious of him, Bl. H. 7, ll. Æfeste ānforlǣtan, Gū. 158 : Fä. 36. Æfest invidiam, Mt. p. I, 10. Þurh æfeste (æfist, L.), Mt. R. 27, 18 : Mk. R. 15, 10. Nīd and æfesta odium et invidiae, Ll. Th. ii. 174, 32. Æfisto invidias, Rtl. 25, 25. II. in a good sense, zeal :-- Be gōdum æfste (zelo) de munecas habban sceolon, R. Ben. 131, II. Elnung l æfista hūses dines zelus domus tuae, Jn. R. 2, 17. æf-est,æ-fest,æfest