Æl-tæw

Secondo il Dizionario dell'Inglese Antico:

æl-tæw

l. æl-tǽwe, -teáwe, -teówe, -tówe, and add:--Ic ongite ðætte æltǽwe anweald nis on nánum woruldríce, Bt. 33, 1; F. 120, 3. Se geleáfa strengra bið ðǽr ðǽr hé æltǽwe bið, Hml. Th. i. 250, 20. Hyt is æltǽwe gyf hí mon hreáwe swylgeþ, Lch. i. 344, 16. Hyra (joy and sorrow) náðer ne mæg beón æltéwe bútan óðrum, Propiae subditorum mentes, Past. 199, 3. Ðeáh hié wieten ðæt hié æltǽwe ne sín cum de imperfectione reprehendunt, 7. Hé ne nom náne ware húlice hié wǽron, for ðon hiera wæs má forcúþra ðonne æltǽwra, Ors. 5, 4; S. 224, 23. Hæfde ic ælteówe þénas nǽre ic ðus eáðelíce oferswíðed, Hml. S. 11, 226. æl-tæw

Parole correlate: K. 71. Se mon ðe his módgeðanc æltówe byþ, Gr. D. 2, 5. Hé hét geáxian sumne æltǽwne drý, Hml. S. 14, 49. Ic ðá égðyrle macige ðe ælteówe beóð, 36, 69. Ðá æltǽwan mód ðára gódra esna