Be-díglian

Secondo il Dizionario dell'Inglese Antico:

be-díglian

Add: I. to conceal, (1) with noun as object:--Hé ꝥ sóð bedíglað, Hml. A. 148, 104. Bediólað gelt celat commissum, Kent. Gl. 361: 425. Þíne rihtwísnesse ic on mínre heortan ne bedíglode (abscondidi), R. Ben. 11, 7: operui, 28, 20. Bedígla hit, Lch. iii. 188, 15. Heó hine bedíglian (celare) ne mihte, Ex. 2, 3: Hml. S. 2, 228. Bedígledes secreti .i. occulti, An. Ox. 1442. (2) with clause:--Hé ne bedíglode ꝥ hé on Drihten gelýfde, Hml. S. 5, 160. I a. to conceal from (dat.):--Hé bedíglode his dǽda þám cásere, Hml. S. 5, 9. Nán þing Gode bedíglian, Angl. xii, 513, 14. Swilce his tócyme mancynne bedíglod wǽre, Hml. Th. i. 82, 30: Hml. A. 53, 84. Þý lǽs mé ówiht in þǽm londe beholen oððe bedégled wǽre ne quid mihi in ignotis subtraheretur locis, Nar. 20, 21. II. to be concealed, lie hid:--Ic nelle ꝥ þé þis bedíglige (-deóglige, ) and sý bemiðen hoc nolo te lateat, Gr. D. 174, 30. be-diglian

Parole correlate: l.