Be-míðan

Secondo il Dizionario dell'Inglese Antico:

be-míðan

Add: I. tras. To conceal:--Bemíþan, bedyrnan dis-simulare, occultare, An. Ox. 983: Wrt. Voc. ii. 27, 35. Wé magonmonnum bemíðan úrne geðonc, Past. 39, 12. Bemíþende recludentes, An. Ox. 2334. God gecýþde ꝥ mannum bemiðen wæs, Bl. H. 199, 32: Gr. D. 174, 31. In þám hláfe næs ná bemiþen (forholen, ) ꝥ wól, 118, 10. Benedicte ne mihte beón nán þing bemiþenes, 144, 33. Bemiðenum dissimulato, Wrt. Voc. ii. 27, 36. II. intrans. To lie hid:--Bemáþ delitescit, An. Ox. 4687: 5095. ꝥ is bedíhlod ús, and eác þám bemáþ þe hit geseah nos el eum qui vidit latet, Gr. D. 320, 23. Bemiðon latuerunt, Wrt. Voc. ii. 50, 6. Þeáh seó stefn mannum bemíþe (lateat), Gode heó bemíþan (latere) ná mæg, Scint. 32, 18. Bemiþe delitesceret, An. Ox. 2089. Bemíþan delitescere, 4204: Wrt. Voc. ii. 80, 38: 26, 47. Bemíþendra latentinm, occultarum, An. Ox. 2102. [O. Sax. bi-míðan: O. H. Ger. pi-mídan evitare, effugere, delitescere.] be-miðan

Parole correlate: l.