Bígan

Secondo il Dizionario dell'Inglese Antico:

bígan

Add: I. trans. To bend, (1) of shape, attitude :-- Ic bége míne cneówa, Bl. H. 187, 18. (2) of direction, to incline :-- þá þá hé bígede cum (membra sopori) dedisset .i. inclinasset, An. Ox. 2105. (3) figurative, (a) to humiliate, subdue :-- Líchama mín in nédhérnisse ic bégo corpus meum in servitutem redigo, Rtl. 6, 9. Suǽ hwælc béges hine quicumque humiliaverit se, Mt. L. 18, 4. (b) to turn, incline :-- Bégan wé úre mód fram ðǽre lufan þisse worlde. Bl. H. 57, 22. II, intrans. To bend, move in a curve :-- Se ord bígde upp tó þám hiltum. Hml. S. 12, 226. Se hara bígde gelóme the hare frequently doubled, 31, 1058. [N. E. D. bey. Goth. us-baugjan : O. frs. béia : O. L. Ger. bógian : O. H. Ger. bougen.] v. bégan, býgan in Dict. bigan,bi-gan