Byrele

Secondo il Dizionario dell'Inglese Antico:

es;

byrele

m. Add: byrele, an; f. :-- Æt þám cnihte þe wæs þæs bisceopes byrele (byrle, ) the bishop's cupbearer, Gr. D. 186, 22. Be ðám byrle þe ðone apostol eárplætte, Hml. Th. ii. 520, 13. Ǽlcan gesettan discðegne and gesettan biriele, C. D. B. iii. 75, 30. Gif wið eorles birele man geligeð . . . wið ceorles birelan, Ll. Th. i. 6, 11, 13. Hét hé þone byrle beódon Martine ǽrest, Hml. S. 31, 632. Ðǽm birilum ministris; the servants who bore the wine, Jn. L. 2, 5. [v. N. E. D. birle.] v. wín-byrele. byrele

Parole correlate: l.