Cwéne

Secondo il Dizionario dell'Inglese Antico:

cwéne

l. cwene, for last reference substitute Wlfst. 161, 20, and add: a quean, woman (with unfavourable sense):--Hiene án cwene sceát þurh þæt þeóh, Ors. 3, 7; S. 118, 3. Nis preóstes cwene ǽnig óðer bútan deófles grin, Ll. Th. ii. 336, 25. Wylt ðú hit eal ðǽre cwenon syllan?, Lch. iii. 428, 2. Sume mæssepreóstas habbað twá [wíf] oððe má, and sume forlǽtað þá hig ǽr hæfdon, and be lifiendre cwenan eft óðre nimað, Wlfst. 269, 23. Unrihthǽmeras, þá fúlan þe forlǽtað heora cwenan and nimað óðre, and þá þe habbað má þonne heora rihtæðelcwéne, 298, 17. [Goth. kwinó.]

Parole correlate: hór-cwene. cwene