Cyn

Secondo il Dizionario dell'Inglese Antico:

cyn

I. Add:--Cyn propago, Wrt. Voc. ii. 67, 33. Gé sint ácoren kynn (genus), Past. 85, 18. Cinnes stirpis, An. Ox. 4587. Cynnes gentis, 26, 32. On mæniges cynnes misdǽdan, Ll. Th. i. 322, 20. Mid ǽlces cynnes gimmum geglenged, Bt. 28; F. 100, 27. Ǽlces cynnes gimcyn, 32, 3; F. 118, 18. Nánes cynnes hæftnung, Hml. Th. ii. 358, 20. Mid his ágnum cynne and mid his ágnum burhwarum, Bt. 5, 1; F. 10, 11. Cyn sobolem, An. Ox. 4517. Hwæt þá cynn (the peoples of Sodom and Gomorrah) dydon, Gen. 1944. Feorheáceno cynn, þá þe flód wecceð, 204. On manegra cynna hræglum, Bt. 37, 1; F. 186, 3. I a. (noble) family (?):--Swá mǽre (mǽres?) cynnes menn (cf. on ðissere byrig yldest getealde, 151) swá swá hí wǽron, Hml. S. 23, 272. II. in line 6 for cynd read cynn. v. Ælfc. Gr. Z. 18, 14. III. Add: v. hé-cyn. cyn

Parole correlate: æppel-, Angel-, bisceop-, bóc-, cróg-, cyning-, ealdhláford-, eall-, earn-, eft-, hafoc-, hreód-, módor-, riht-fædren-, riht-médren-, sǽd-, sealf-, sprǽc-, stán-, tynder-, wíf-, wilde-, wín-, wudu-cyn.