Dípan

Secondo il Dizionario dell'Inglese Antico:

dípan

p. te. I. to dip, immerse:--Sé ðe dépið (ðépeð, L.) honde in þás parabside qui intingit manum in parapside, Mt. R. 26, 23. Hafa þú þíne þrí fingras swílce þú dýpan wille . . . Swilce þú feþere hæb(b)e and hí dýpe, Tech. ii. 128, 18-22. II. to baptize:--Ic eówic dépu (baptizo) wætere . . . sé eówic dépið (baptizabit) fýre, Mt. R. 3, 11. Ꝥte hé wǽre dépid ut baptizaretur, 3, 13. Wérun dépte baptizabantur, 3, 6. [N. E. D. deep, vb. 4. Goth. daupjan: O. Sax. dópian: O. H. Ger. toufen.] v. be-, in-dípan. dipan