Esau

Secondo il Dizionario dell'Inglese Antico:

Esau

gen. Esawes [Esaues]; dat. Esawe; m. [Esau HEBREW hairy, from HEBREW to be hairy] Esau :-- Sóþlíce Iacob sende bodan to Esawe his bréðer mīsīt autem Jacob nuntios ad Esau fratrem suum, Gen. 32, 3. Esau, 32, 8: 33, 4, 8, 15, 16. Alīse me of Esawes handa mínes bróður ērue me de mănu fratris mei Esau, 32, 11. Ða handa synd Esaues handa the hands are the hands of Esau, 27, 22. Esauwe to Esaa, 32, 18. Esau, 32, 17, acc. Esauw, 33, 1, acc. esau