Feówertyne

Secondo il Dizionario dell'Inglese Antico:

feówertyne

l. -tíne, and add: I. substantival:--Twia seofonbeóð feówertýne, Angl. viii. 302, 45. From feówertiénum oþ hundnigontig quinquies bilustris, Wrt. Voc. ii. 79, 44. II. adjectival:--Feówerténe (-téno, L.) kneórisse, Mt. R. 1, 17. Gif se móna bið xiiii nihta eald, Lch. iii. 182, 17. xiiii dagum, Chr. 538; P. 16, 11. Hí feówertiéne geár hit tótugon, Ors. 3, 11; S. 142, 23. feowertyne