For-swælan

Secondo il Dizionario dell'Inglese Antico:

for-swælan

l. -swǽlan, and add: I. to injure or destroy with heat. (1) of the action of fire, (a) to consume, burn up :-- Fýr cymð and forswǽlð fela þinga on eorðan, Wlfst. 195, 26. Þæt fýr slóh út of ðám ofne, and forswǽlde þá cwelleras, Hml. Th. i. 570, 16. Forswǽlan cremare, An. Ox. 3086. Heora bendas wurdon forswǽlede, Ælfc. T. Grn. 8, 27: Hml. S. 7, 231. Sume wǽron on líge forswǽlede, Hml. Th. i. 542, 27. (b) to scorch, pain or damage with fire, singe hair :-- 'Fýr byrnð on his gesihðe, and bið swíðlic storm.' Se storm áðwyhð swá hwæt swá þæt fýr forswǽlð, Hml. Th. i. 618, 12. Se líg ne móste furðon heora fex forswǽlan, Hml. S. 16, 76. Þæt heora fex næs furðon forswǽled quoniam capillus capitis eorum non esset adustus (Dan. 3, 27), Ælfc. T. Grn. 8, 29. Hylle on fýrum wé beóð for-swǽlede teartlícor Averni ignibus crememur acrius, Hy. S. 5, 15. (2) of the effect of the sun :-- Sunne ne forswǽle þé sol non uret te, Ps. L. 120, 6. (3) of the effect of disease :-- Hine gelæhte ádl; hís líchama barn wiðútan mid langsumere hǽtan, and hé eal innan forswǽled wæs, Hml. Th. i. 86, 5. (4) uncertain :-- Forswǽld, forhǽþed exustus, i. spoliatus, Wrt. Voc. ii. 146, 34. II. intrans. (?) To flame, burn :-- Forswǽlende combustos, i. flagrantes, An. Ox. 1434. N. E. D. for-sweal. un-forswǽled. for-swælan

Parole correlate: [v.