For-teón

Secondo il Dizionario dell'Inglese Antico:

for-teón

Substitute: for-teón; p. -teáh, pl. -tugon; pp. -togen. I. to pull and hurt, to gripe :-- Fortogen turminosus, Wrt. Voc. i. 16, 10. Þá men ... fnǽstiað swíþe, beóþ fortogene, Lch. ii. 242, 7. II. to pull in the way of, obscure, cover up; obducere :-- Þæs líchoman hefignes mid gedwolmiste fortíhð mód foran monna gehwelces, ꝥ hit beorhte ne mót blícan, Met. 22, 34. Þeáh sió swǽrnes ðæs líchoman mid þám gedwolmiste ꝥ mód fortió ꝥ hit ne mæge beorhte scínan, Bt. 35, 1; F. 156, 1. III. to draw away, lead astray; seducere :-- Tó þám ríce þonan ús ǽr þurh synlust se swearta gǽst forteáh, Cri. 270. [Þenne com þe fule gost and forteð þat child to here wille, O. E. Hml. ii. 87, 33. O. H. Ger. fer-ziuhan.] for-teon