Ge-nyhtsumian
Dizionario Anglo-Sassone Inglese Antico di Bosworth & Toller - ge-nyhtsumian
Secondo il Dizionario dell'Inglese Antico:
- ge-nyhtsumian
- Add: I. to abound, have abundance:--Ælc þǽra ðe hæfð, him bið máre geseald, and hé genihtsumað (abundabit), Hml. Th. ii. 556, 12. Genyhtsumaþ (hé hæfð genóh, W. S.), Mt. R. 25, 29: 13, 12. Þǽm hæbbendum mon sceal ágyfan and hí genyhtsumiað, Ll. Th. i. 196, 23. I a. to abound in, have abundance of. (1) the subject a person:--Þá men goldes genihtsumiað auro habundant, Nar. 31, 5. Þá canonicas þe on þǽm gyltum genihtsumedon, Lch. iii. 440, 12. (2) the subject a thing:--Þíne wínwringan genihsumiað torcularia tua redundabunt (vino), Kent. Gl. 36. Ǽghwæþer ge seó sǽ ge heora eá fiscum genihtsumade (piscibus abundabant), Bd. 4, 13; Sch. 420, 8. II. to be abundant:--Þonne ungeríme bysna mænifealdlíce genihtsumiaþ cum innumera exempla affatim exuberent, An. Ox. 1690. Genihtsumiendum geánwurfe exuberanle reditu, 558. III. to be sufficient, suffice:--Ꝥ genihtsumaþ ꝥ þú dydest, Nar. 44, 6. Ic hæbbe áne burh þe unc bám genihtsumað, Hml. S. 24, 101. Tuu hund penninga ne genyhtsumiað (sufficiunt) him, Jn. L. R. 6, 7. Him mæg heora ágen lár genihtsumian, Hml. Th. ii. 594, 18. III a. used impersonally:--Þí lǽs ðe hit ne genihtsumige ús and eów ne forte non sufficiat nobis et vobis, Hml. Th. ii. 570, 13. ¶ with clause following:--Him genihtsumað ꝥ wé hí lufian, Hml. S. 16, 264. Wé gelýfað þæt ǽnlípugum munecum genihtsumige þæt hé hæbbe cugelan and syric, R. Ben. 89, 10. IV. to have enough of, be satisfied with:--Næs ic ná genihtsumigende on þám geongum, ac ic eác swylce manega ælðeódige besmát, Hml. S. 23 b, 395. [O. H. Ger. ge-nuhtsamón abundare, sufficere, locupletare.?