Gnagan

Secondo il Dizionario dell'Inglese Antico:

gnagan

Dele bracket at end, and add:--Gnæhð, cíwþ sulcat (corpora vermis), An. Ox. 23, 49. Wyrmas heora bán gnagað byrnendum tóðum vermes lacerant ignitis dentibus ossa, Wlfst. 139, 10: Dóm. L. 211. Wé hédað þǽra crumena ðæs hláfes and ðá Iúdéiscan gnagað þá rinde, Hml. Th. ii. 114, 34. Sceal se hund bán gnagan, Lch. ii. 48, 12. Gnægen conrosus, Wrt. Voc. ii. 24, 35. Gnagene (gragene, MS.) roderentur (leonum rictibus), An. Ox. 2, 224. [O. H. Ger. gnagan: Icel. gnaga.] gnagan