Meahtig, mæhtig, mehtig, mihtig
Dizionario Anglo-Sassone Inglese Antico di Bosworth & Toller - meahtig, mæhtig, mehtig, mihtig
Secondo il Dizionario dell'Inglese Antico:
- meahtig, mæhtig, mehtig, mihtig
- adj. I. mighty, powerful, able :-- Meahtig God, Ps. Th. 98, 9: Exon. 44 a; Th. 149, 12; Gú. 760: Hy. 4, 108; Hy. Grn. ii. 285, 108. Dryhten strong and maehtig (potens), Ps. Surt. 23, 8: 71, 12: Mk. Skt. Lind. 9, 29. Mæhtih, Lk. Skt. Lind. 24, 19. Meahtig God, Ps. C. 50; Ps. Grn. ii. 278, 89. Cyning ríce and mihtig rex potentissimus. Bd. 1, 25; S. 486, 16. Wyrta módor, innan mihtigu, Lchdm. iii. 32, 8. Heó was swá mihtegu wið God ðæt heó sealde blindum gesihþe, Shrn. 31, 12. Meotud biþ meahtigra ðonne ǽnges monnes gehygd, Exon. 83 a; Th. 312, 28; Seef. 116. Migtigra, Cd. 200; Th. 248, 33; Dan. 522. Allra mæhtigust is snytro omnium potentior est sapientia, Rtl. 81, 9. On ðysum eahta dǽlum (parts of speech) synd ða mǽstan and ða mihtigostan nomen and verbum, Ælfc. Gr. 5; Som. 4, 5. II. Possible :-- Mæhtiga possibilia, Mk. Skt. Lind. 9, 23: Lk. Skt. Lind. 18, 27. Cf. meaht; adj. and meahte-líc, meahte-líce. [Goth. mahteigs: O. Sax. O. L. Ger. O. H. Ger. mahtig: Ger. mächtig: O. Frs. machtich: Icel. máttigr.]