Mennisc

Secondo il Dizionario dell'Inglese Antico:

mennisc

adj. Add :-- Ic andette Gode and ðǽm (ðe, MS. ) menniscum men mínum gástlicum scrifte, Angl. xi. 99, 56. Hé ásende mennisce sprǽce on þone heort, Hml. S. 30, 44. Englas geþafodon ǽr Drihtnes tócyme þæt mennisce men him tó feóllon, Hml. Th. i. 38, 27. Mennisce eágan hine ne mihton geseón, 598, 18. Gesáwon wé mennisce men feá, healfnacode paucos Indorum seminudos notavimus homines, Nar. 10, 16. ¶ used substantively :-- Ðú tíhst ðis mennisce tó ðǽre ýdelan láre, Hml. Th. i. 588, 5. mennisc