Mǽþ. i

Secondo il Dizionario dell'Inglese Antico:

mǽþ. I

add :-- Swá þæs gyltes mǽð beó secundum modum culpe, Chrd. 62, l. II. add :-- Nis nánes mannes mǽð ꝥ cunne ásæcgan eal ꝥ gód þe God hæfð gegearwod þám þe hine lufiað, Angl. xii. 514, 29. Se man hæfð gold, þæt is gód be his mǽde, Hml. Th. i. 254, 19. III. add :-- Intingan beseoh ná mǽþe causam respice non personam, Scint. 185, 12. Riht dóm ys þár ná mǽþa (persone) ac weorcu beóþ besceá-wude, 3. IV. add: V. add: v. mǽþ-full :-- On ðǽre sylfan grétinge ǽlc sí gegearcod him mǽð in ipsa salutatione omnis exibiatur humanitas, R. Ben. I. 88, 6. [v. N. E. D. methe.] v. hyge-, un-mǽþ. mæþ

Parole correlate: mǽþ-leás, -lic.