Rind

Secondo il Dizionario dell'Inglese Antico:

rind

I. add :-- Seó dríge gyrd (Aaron's rod) þe næs on eorðan áplantod, ne mid nánre rinde befangen, ne mid sæpe ácucod, Hml. Th. ii.8, 17. Ꝥ bælsamum ǽgþer ge ic ge míne geféran þǽr betwih þǽm rindum (corticibus) nóman, Nar. 27, 25. Geholedum rindum cauatis codicibus (tuguria cauatis consuta corticibus, Ald. 5, 22), An. Ox. 11, 16. rind