Rúm

Secondo il Dizionario dell'Inglese Antico:

es;

rúm

m. l. n. I. add :-- Ne gebyreð . . . tó léfænnæ rúmæs bútan twígen fýt, C. D. ii. 89, 7. II. add :-- Interuallum þæt is hwíl oððe rúm, Chrd. 24, 6. III. add :-- Gif hé ꝥ rúm and þone ǽmtan hæbbe si locus aut tempus exigerit, Chrd. 105, 18. rum