Rúm

Secondo il Dizionario dell'Inglese Antico:

rúm

adj. I. add :-- Rúmes uaste(solitudinis), An. Ox. 3700. I b. of degree :-- Micel rúmes fæces tódál larga spatiose intercapedinis differentia, An. Ox. 1180. IV. add: free from occupation :-- Ðisra stafa tácna wé wyllað on rúmran fæce geswutelian, Angl. viii. 328, 11. VI. add :-- Fultum and wyrðmynt rúmran (ampliorem), Lch. ii. 204, 9. VI a. of material things, ample, abundant :-- Gif hit rúmre cymð si Deus amplius dederit, Chrd. 15, 5. VIII. add :-- Rúmes cynedómes auguste potestatis, An. Ox. 3942. rum