Scip

Secondo il Dizionario dell'Inglese Antico:

scip

a ship. Add :-- Gyf Æðelrédes cynges friðman cume on iunfriðland, and se here þǽrtó cume, hæbbe frið his scip and ealle his ǽhta. Gif hé his scip uppe getogen hæbbe . . .ꝥ hé þǽr frið hæbbe, Ll. Th. i. 286, 8. Scip sceal genægled (cf. naca nægledbord, Rä. 59, 5), Gn. Ex. 94. Seomode on sole sídfæðmed scip on ancre fæst, B. 302. On bearm scipes, 35: 896: Exod. 375. Harold forbærnde Griffines scipa and alle þá gewǽda þe þǽrtó gebyrede . . . and þám kynge bróhte his scipes heáfod, Chr. 1063; P. 191, 6-16. Ánes scipes se arcebisceop geúðe ðám folce tó Cent and óðres tó Wiltúnescíre, C. D. iii. 352, 17. Wé willað mid þám sceattum ús tó scype gangan, By. 40. Ðá ðe mid scipe líðað, Ps. Th. 106, 22. Gyf mon beó at his ǽhtan bereáfod and hé wite of hwilcum scipe, ágyfe steóresman þá ǽhta, Ll. Th. i. 286, 17. Se nówent rihte ꝥ lytle ǽrene scip þe wiþhindan þám máran scipe gefæstnod wæs nauta post navem carabum regebat, Gr. D. 347, 2. Ongyn þé scip wyrcan, merehús micel, Gen. 1302. Hé sǽlde tó sande sídfæðme scip oncerbendum fæst, B. 1917. Wídfæðme scip, An. 240. Dol bið sé þe gǽð on deóp wæter, sé þe sund nafað ne gesegled scip, Sal. 225. Alle nédbáde tuégra sceopa, C. D. i. 114, 11. Hí comon úp on Limene múþan mid .ccl. hunde scipa . . . on þá eá hí tugon úp hiora scipu oþ þone weald .iiii. míla fram þǽm múþan úteweardum, Chr. 893; P. 84, 4-11. Wé on sǽláde scipum brecað ofer bæðweg, An. 512. Hý gehýdað heáhstefn scipu tó þám unlonde oncyrrápum, setlað sǽmearas, Wal. 13.

Parole correlate: friþ-, hlæst-, þeóf-scip. scip