Slítung
Dizionario Anglo-Sassone Inglese Antico di Bosworth & Toller - slítung
Secondo il Dizionario dell'Inglese Antico:
e;
- slítung
- f. I. tearing, rending, biting, v. slítan, IV :-- Slítinc l geter dilaceratio. Hpt. Gl. 499, 21. Fugelas hig fretaþ mid ðære biterustan slítunge devorabunt eos aves morsu amarissimo, Dent. 32, 24, Sume men fram ðara wyrma slítunge sweltaþ, Lchdm. ii. 176, 14. II. wasting, spoiling, VI :-- Slítunge arpagine (or under I ?), Wrt. Voc. ii. 5, 38: 87, 72 (Wright has sutunge). [Prompt. Parv. slytynge consumpcio: O. H. Ger. slízunga saevitia.] slitung