Smale

Secondo il Dizionario dell'Inglese Antico:

smæle;

smale

adv. I. finely (V) :-- Hundes tux gebærned and smale gegniden, Lchdm. i. 372, 1. Gegníd tó duste swý ðe smale, 196, 12: 198, 1, 15. Genim wæterhæfern gebærnedne and ðonne gegniden smale, ii. 44, 20. Genim swefl, gebeát swí ðe smale, 88, 17: i. 358, 9. Ásift smale þurh smæl sife, ii. 94, 1. Getrifula smale, 90, 27. Ðeáh ðú hié smale tódǽle swá dust, Bt. 13 ; Fox 38, 33. Ic hí tódǽlde swá smæle and swá swá dust beforan winde comminuam eos ut pulverem ante faciem venti, Ps. Th. 17, 40. Ðæs dustes smæle gecnucudes, Lchdm. i. 286, 2. Gegníd smæle on mortere, ii. 60, 1. Gebeát smæle, 88, 5. Gegníd tó duste swá ðú smalost mǽge, 108, 15. II. of the voice, not loudly :-- Ðæs cocces þeáw is ðæt hé micle hlúdor singþ on úhtan ðonne on dægréd ac ðonne hit neálǽcþ dæge ðonne singþ hé smælor and smicror gallus profundioribus horis noctis altos edere cantus solet; cum vero matutinum jam tempus in proximo est, minutas ac tenues voces format, Past. 63 ; Swt. 461, 3. smale

Parole correlate: smæl,