Sparian

Secondo il Dizionario dell'Inglese Antico:

sparian

I. (a) add :-- Ꝥ mon ne sparige nǽnne þeóf þe æt hæbbendre handa gefangen sý, Ll. Th. i. 198, 16: 21. (b) add :-- Ðæt man ne sparige nánan þeófe, Ll. Th. 228, 12. II. add: (1) to refrain from using or consuming :-- Se mann þe fæst búton ælmyssan, hé déð swilce hé sparige his mete, and eft ett þæt hé ǽr mid forhæfednysse foreóde, Hml. Th. i. 180, 8. (1 a) to save, store up :-- Þú híwast swilce þú ðínum cildum sparige, and nást hwám hit gescýt, Hml. Th. ii. 104, 9. (2) to refrain from employing or exercising :-- Sé þe sparað gyrde his, hé hatað sunu his qui parcit uirge sue odit filium suum, Scint. 175, 16: Hml. Th. ii. 324, 32. (2 a) with infin., to forbear to do :-- Ná cuman ylde l sparige non uenire differat, Angl. xiii. 388, 323. sparian