Strand

Secondo il Dizionario dell'Inglese Antico:

strand

n. (not m.). Add :-- Se Hǽlend stód on ðám strande . . . Seó sǽ getácnað þás andwerdan woruld, and þæt strand getácnode ðá écan staðolfæstnysse þæs tówerdan lífes, Hml Th. ii. 288, 27-31. Seó landfyrd cóm ufenon and trymedon hig be ðám strande, Chr. 1052; P. 180, 18. Wé gesáwon þá muntas ymbe ðǽre sealtan sǽ strande, Angl. viii. 299, 39. Stranda sablonum, An. Ox. 2, 286. strand