Teóðung-ealdor

Secondo il Dizionario dell'Inglese Antico:

es;

teóðung-ealdor

m. A chief of ten monks, a dean :-- Hwylce mynstres teóðingealdras (decani) beón sceolon. Gif seó geférrǽden tó ðam micel sý, sýn gecorene of ðám sylfum gebróðrum ðá ðe gódes gewittes sýn, and sýn gesette tó teóðingealdrum (constituantur decani), R. Ben. 46, 6-10: 137, 17-20. Cf. teóðung, II. teoðung-ealdor