Þeófend

Secondo il Dizionario dell'Inglese Antico:

þeófent, e;

þeófend

f. (the word seems to occur only in the plural) Theft :-- Of hearte útgaas ... ðiófunta de corde exeunt ... furta, Mt. Kmbl. Lind. 15, 19. Ðiófunto (-ento, Rush.) furta, Mk. Skt. Lind. 7, 22. Wið þeófentum, Lchdm. iii. 58, 1. Ic heó tó þeófendum and tó gefliturn stihte, Wulfst. 255, 11. Ne leásunga tó sæcganne, ne þeófenda tó begangenne, 253, 8. Ne dóe ðú ðiófonto l stalo non facies furtum, Mt. Kmbl. Lind. 19, 18: Lk. Skt. Lind. 18, 20. Ðiáf[]nto, Rtl. 103, 3. þeofend