Tǽlness

Secondo il Dizionario dell'Inglese Antico:

e:

tǽlness

f. Reproach, slander, calumny, detraction :-- Télnesse sugillationis, Wrt. Voc. ii. 87, 76. Sceomaes l télnisses confusionis, Mt. Kmbl. p. 3, 10. Ða ðe mé tǽlnysse teónan ætfæstan qui detrahunt mihi, Ps. Th. 108, 28. Télnysse, 108, 3. Uton beorgan ús wið tǽlnysse (vituperatione), L. Ecg. P. iopprobrium) míne, Lk. Skt. Rush. 1, 25. Télnise l sceoma calumniam, Lind. 3, 14. Tǽlnysse detractio, L. Ecg. C. proem.; Th. ii. 132, 7. Télnisse weorlde aerumnae saeculi, Mk. Skt. Rush. 4, 19. Ða ðe tǽlnessa teónan wið heora ðam néhstan níð áhófan detrahentem adversus proximum suum, Ps. Th. 100, 4. Ðú tǽlnissum wiþ ða sélestan sacan ongunne, Exon. Th. 254, 31; Jul. 205. Tǽlnyssa (télnisse, Ps. Surt.) vituperationem, Ps. Spl. 30, 16. tælness

Parole correlate: 66; Th. ii. 226, 31: Wulfst. 233, 19. Tó niomanne télnisse (