1 trumlíce
adv. I. firmly, strongly, steadfastly :-- Trumlíce firmiter, Ælfc. Gr. 38; Zup. 236, 8. Ða gódan weorc, ðeáh ðe hié beforan monna eágum ðyncen trumlíce gedón etiam quae humanis oculis fortia videntur, Past. 34; Swt. 237, 2. Ð æt leód and lagu trumlíce stande, Wulfst. 74, 8. Eahta sweras syndon ðe rihtlícne cynedom trum-líce up wegaþ, L.I. P. 3 ; Th. ii. 306, 19. Trumlícor firmius, Rtl. 34, 26. Freóndscype trumlícust (firmissimé) wunaþ, Sciut. 197, 18. II. in a way that encourages (?) :-- Ungeleáffullnise trumlíce- strongly (?); but the Latin is clementer geðreáð bið, Mk. Skt. p. 5, 13. trumlice