Un-hál

Secondo il Dizionario dell'Inglese Antico:

un-hál

adj. In bad health, sick, weak, infirm, unhealthy, unsound, (a) in reference to persons :-- Ðǽr ðæt heáfod bið unhál languente capite, Past. 18; Swt. 129, 7. Ic eom unhál infirmus sum, Ps. Th. 6, 2. Unhál debilis, Mk. Skt. Lind. Rush. 9, 43. Ðe unhála languidus, Jn. Skt. Lind. Rush. 5, 7: Lchdm. i. 360, 18. Ne mug se unhála ðam hálan gelíce byrðene áhebban, L. C. S. 69; Th. i. 412, 8. Ðý læs hié mid ðý tóle ðæt hále líc gewierden ðe hié sceoldon mid ðæt unhále áweg áceorfan dum per hoc in se sana perimunt, per quod salubriter abscindere sauciata debuerunt, Past. 48; Swt. 365, 12. Eágan mé syndon unhále oculi mei infirmati sunt, Ps. Th. 87, 9: 108, 24. Fét míne unhále (inbecilles), Anglia xi. 116, 22. Sume habbaþ bearn genóge, ac ða beóþ hwílum unhále oþþe yfele and unweorþ, Bt. 11, 1; Fox 32, 8. Ða hálan ... ða unhálan incolumes ... aegri, Past. 36; Swt. 247, 4. Ðara unhálra l ádligra languentium, Jn. Skt. Lind. Rush. 5, 3. For hwí se góda lǽce selle ðǽm unhálum, sumum líþn drenc, sumum strangne cur aegri quidam lenibus, quidam vero acribus adjuvantur, Bt. 39, 9; Fox 226, 12. Alle unhále omnes male habentes, Mt. Kmbl. Lind. 8, 16: Homl. Skt. i. 21, 155. Ealle ða unhálan, Mk. Skt. 1, 32. (b) of animals :-- Gif man áfindeþ his ǽhte, syððan hé hit gebohte hafeþ, unhál, L. O. 7; Th. i. 180, 21. Ðæt hors blon fram ðám unhálum (insanis) styrenessum ðara leoma ... and sóna árás hál and gesund, Bd. 3, 9; S. 533, 38. [Adam bicom unmihti and unhol, O. E. Homl. ii. 35, 9. Laym. Orm. un-hal: Goth. un-hails: O. H. Ger. unheil insanus.] un-hal