Wær

Secondo il Dizionario dell'Inglese Antico:

wær

adj. V. add :-- On þeáwum wær moribus cautus. Chrd. 19, 13. Sió wiþerweardnes biþ . . . wæru . . . mid þǽre styringe hire ágenre frécennesse adversam fortunam videos ipsius adversitatis exercitatione prudentem, Bt. 20; F. 72, 6. Se wara weard his ágenre þearfednesse ille sollicitus suae paupertatis custos. Gr. D. 201, 11. wær