Weallan. i

Secondo il Dizionario dell'Inglese Antico:

weallan. I

add :-- Mycel wynsumnesse stenc þǽr upp weóll of þǽre byrgene de sepulcro fragrantia suavitatis emanavit, Gr. D. 338, 18. II I. add :-- Binnan Róme weóll án wille ele ealne dæg fons olei per totum diem fluxit, Ors. 5, 14 ; S. 248, 10. III 2. add :-- Þá líc weóllon eall maðon and egeslíce stuncon, Hml. S. 4, 212. VI. add: -- Hwá sceotað ðæt deófol mid weallendum strǽlum?, Sal. K. 148, l. VII a. of natural forces :-- Man dráf út his módor bútan ǽlcre mildheortnesse ongeán þone weallendan winter, Chr. 1037; P. 160, 16. weallan