Wiþ. i

Secondo il Dizionario dell'Inglese Antico:

I a.

wiþ. I

add: (a) where the motion is in a direction opposite to that in which another object moves:- -- Se líg dreów wið þæi windes, Hml. Th. ii. 510, 9. (b) add :-- Þeáh him mon sleá mid sweorde wiþ þæs heáfdes, Bl. H. 47, 14. II 2. add :-- Se ceáp ne mæg wið nánum sceatte beón geéht, Hml. Th. i. 181,UNCERTAIN 27. (7) add :-- Swí eác wið þan (þǽr ongeán, beforan Godes eágum licgað forsewene þá þe áþindað, Gr. D. 40, 2. Wið ðám spelle wæs Crisorius contra Chrysaorius narrare consuevit, 325, 19. III 2. add :-- Nabbe gé nánne gemánan wið hine, Past. 357, 6. (9) add :-- Ne scule gé wið hine gebǽran swá swá feónd, Past. 357, 7. (10) add :-- Hé hit hæl swíþe fæste wið his bróðor. Ors. 6, 33; S. 288, 14. (14) add :-- Hé wearð gebolgen mid mycelre hátheortnysse wið þone ǽfæstan wer, Gr. D. 20, 22. (. 15) add :-- Be Libertines geþylde þe hé hæfde wið his abbod, Gr. D. 9, 30. (16) add :-- Ic þé tó mundbyrdnesse geceóse wið þín ágen bearn, Hml. S. 23 b, 449. wiþ

Parole correlate: l. e contra)