Yfel-dǽd

Secondo il Dizionario dell'Inglese Antico:

e;

yfel-dǽd

f. I. an evil deed, misdeed, sin. I :-- Dón sóðe bóte úre yfeldǽda, Blickl. Homl. 99, 1: Exon. Th. 285, 12; Jul. 713. Ðú scealt andettan yfeldǽda má, 269, 27; Jul. 456. Ða gesceafta ðe sind þwyrlíce geðúhte, hí sind tó wrace gesceapene yfeldǽdum, Homl. Th. i. 102, 4. Cweðaþ stunte men ðæt hí be gewyrde lybban sceolon, swylce God hí neádige tó yfeldǽdum, 110, 31. II. an injurious deed, injury, mischief, v. yfel. III :-- Gesete sáwle míne fram yfeldǽdum heora restitue animam meam a malignitate eorum, Ps. Spl. 34, 20. [O. H. Ger. ubil-tát.] Cf. yfel-weorc. yfel-dæd

Parole correlate: yfel,