Scínan
Dictionnaire Anglo-Saxon de Bosworth & Toller - scínan
Selon le Dictionnaire Anglo-Saxon :
- scínan
- p. scán, sceán To shine. I. lit.:-- Ic scíne splendeo, Ælfc. Gr. 26, 2 ; Som 28, 42. Sciénþ candescit, Past. 14, 6 ; Swt. 89, 1. Swá se lígræsc scíuþ (fulget). Lk. Skt. 17, 24 : Bt. 5, 2; Fox 10, 29. Ðonne seó sunne on heofone beorhtost scíneþ, 9; Fox 26, 15. Scýneþ ðes móua, Fins. Th. 13; Fin. 7. Ða steorran scínaþ beforan ðam mónan, and ne scínaþ beforan ðære sunnan, Bt. 39, 3; Fox 214, 30. Scaan ardebat, Wrt. Voc. ii. 101, 3. Scán, 7, 29. Se steorra (comet) scán iii. mónþas, Chr. 678; Erl. 41, 4. His ansýn sceán (resplenduit) swá swá sunne, Mt. Kmbl. 17, 2: Bd. 5, 12; S. 628, 13: Cd. Th. 185, 19; Exod. 125. Seó ród sceán swá heofenes tungol, Shrn. 149, 11. His ansýn eal sceán swá swá sunne, and his gewǽda scinon on snáwes hwítnysse, Homl. Th. ii. 242, 7. Hwǽr is seó eorðe ðe nǽ fre sunne on ne sceán? In ðære reádan sǽ, Salm. Kmbl. 198, 14. Wígbord scinon, Cd. Th. 207, 14; Exod. 466. Eoforlíc scionon, Beo. Th. 612; B. 303. Án cyn ys olocryseis, ðæt is on úre geþeóde gecweden, ðæt heó eall golde scíne, Lchdm. i. 242, 13. Hig scínon (luceant) on ðære heofenan fæstnysse, Gen. 1, 15. Sunnan leóma cymeþ scýnan, Exon. Th. 56, 18; Cri. 902. Scínende refulgens, Lk. Skt. 9, 29. Beorhtnes scínendes steorran fulgor stellae, Bd. 5, 12; S. 629, 5. Scínendes léges, 4, 13; S. 581, 15. Scínendum limpidis, Wrt. Voc. ii. 50, 34. II. fig.:-- Ðonne scínaþ ða rihtwísan. Mt. Kmbl. 13, 43. Se nama se ðe mid him swá lange sceán and bryhte nomen quod apud eos tam diu claruerat, Bd. 1, 12; S. 480, 39: 3, 13; ' S. 538, 39. Seó stów on ðære ðe ðu ðæt fægereste weorud on geóguþhádnesse gesáwe scínan and wynsumian locus iste in quo pulcherrimam hanc juventutem jocundari ac fulgere conspicis, 5, 12; S. 630, 15. Ðæt mód swá beorhte ne mót blícan and scínan, Met. 22, 35: 81. 35, 1; Fox 156, 2. Ðæt ðú móste hálig scínan, eádig on ðam écan lífe, Exon. Th. 87, 19 ; Cri. 1427. On wordum and on dǽdum beorht and scínende verbo et actibus clarus. Bd. 3, 19; S. 547, 4. On scínendre praepollenti. Hpt. Gl. 491, 1, [Goth. skeinan: O. Sax. skínan: O. Frs. skína: O. H. Ger. scínan: Icel. skína.]