Ælmes-mann

Secondo il Dizionario dell'Inglese Antico:

es;

ælmes-mann

m. An alms-man (one supported by alms, a bedesman or a beggar:--Ðeáh se man nime ǽnne stán and lecge on fúl slóh, ðæt se ælmesman mæge mid ðám óðrum fét steppan on ðá clǽnan healfe, Wlfst. 239, 10. On ælmesmannes híwe, Hml. S. 23, 562. Ðæt gé dæghwámlíce dǽlan ælmessan . . . ælmesmannum oððe wydewum, Wlfst. 238, 28: Lch. i. 400, 17. Ðonne wille ic ðæt man nime tó ǽlcan ðissa háma twelf ælmesmen, and gif hwæt hera ǽnigan getíde, sette man ðǽr óþerne tó, C. D. B. iii. 75, 38. ælmes-mann

Parole correlate: N. E. D.),