Mære

Secondo il Dizionario dell'Inglese Antico:

mare, mere, an;

mære

f. A night-mare, a monster oppressing men during sleep (cf. passage quoted in Cl. and Vig. under mara; 'En er hann hafði litt sofnat, kallaði hann ok sagði at mara trað hann. Menn hans fóru til, ok vildu hjálpa honum; en er þeir tóku uppi til höfuðsins, þá trað hón fótleggina swá at nær brotnuðu. Þá tóku þeir til fótanna, þá kafði hón höfuðit, svá at þar dó hann') :-- Mære faecce, Wrt. Voc. ii. 108, 44: incuba, 111, 46. Mere fecce, 35, 26. Gif mon mare ríde, L. M. 1, 64; Lchdm. ii. 140, 9. Hi beóþ góde wið nihtgengan and maran, 3, 1; Lchdm. ii. 306, 12. [Prompt. Parv. mare or nyȝhte mare epialtes; mare or wyche magus, maga, sagana, and see note, p. 326: Icel. mara: M. H. Ger. mare: Ger. mahr: cf. French cauchemar.]

Parole correlate: mær, mæra. mære